De laatste loodjes...

Koning Winter is niet meer in het land, maar dat hij geweest is kunnen we op een aantal plaatsen van dichtbij bekijken, vooral in Groningen.



Een sloot met sneeuwrestanten, maar een aantal weken terug geheel dicht gesneeuwd en door de wind dicht gestoven. Zulke sloten zijn mooi, niets vermoedend aan de wandel en dan ineens tot je middel in de sneeuw staan of in de sloot...



Bomijs, lekker knapperig onder je schoenen.



Deze foto heeft in de verte wel iets weg van een smeltende gletsjer. In het water is het blauw van de lucht vaag te zien.



En als het sneeuwdek dan uiteindelijk is verdwenen is het tijd voor een rijke bloemenpracht. Voor deze winterakonietjes is het nog iets te fris, maar weldra zullen ze tot volle bloei komen.



Deze vaart ligt in de luwte van zon en wind. Hier zal te temperatuur zijn werk moeten doen anders kan men hier nog heel lang 'schaatsen'.

Bas

Kleine Bas

Eindelijk weg uit het asiel
mijn kleine Bas,
wat was je in je sas.
Geen traliewerk meer om je heen,
over je jankend geween.

Heerlijk die warmte
van een huis en een mand,
eindelijk leefde je naar stand.
Je was vrij,
je was blij
en speels als iedere jonge hond,
iets dat je baasje prachtig vond.
Hier een bijt, daar een grom;
soms een tik, ook gebrom.

Mijn kleine Bas,
een ieder was
met plezier met jou in de weer
tot de dag dat je
kennis maakte met het verkeer...


Arjan, 1984