25 oktober 2010

De Sint-Sixtus wandeling (1)

We gaan dit keer een mooie wandeling maken in de Westhoek van Belgiƫ. Het is de Sint-Sixtus wandeling, 7,1 km. lang en voert ons over zandpaden, door bos en langs een begraafplaats uit WO1.



De Sint-Sixtus wandeling start bij de Sint-Sixtusabdij. Hier brouwen ze heerlijk trappistenbier. Deze kun je bestellen maar dan alleen via de telefoon, geen email dus. De hoeveelheden zijn klein, de vraag groot.


Deze periode (begin oktober) is niet echt geschikt om deze wandeling te maken want het uitzicht wordt in den beginne vooral beheerst door mais.


Aan de rand van een bos ligt een begraafplaats uit de Eerste Wereldoorlog. Deze begraafplaats is een stille getuige van de tol die deze oorlog in deze streek eiste.



Verpleegster aan het front



Een dagpauwoog, vredig op bloemen die voor een grafzerk staan.



We verlaten de begraafplaats en wandelen verder...

17 oktober 2010

Grote stern

Eindelijk weer op Ameland, ik heb de pont verlaten en fiets onder de dijk langs richting Hollum. Mooie vergezichten maken mijn tocht een eitje. Op het wad zie ik eidereenden, bergeenden en scholeksters en hoor veel vogelgeluiden boven mijn hoofd.
Ik fiets verder, langs het reddingsbootstation van Ballum en als ik mijn oren spits hoor ik in de verte al het gekrijs van meeuwen. Het gekrijs wordt luider en luider en dan ben ik er: een stuk begroeid strand vol kokmeeuwen en grote sterns.


Heerlijk zo'n bad, moet ik meer doen...


Maar ik heb niet zoveel tijd...


Dus ik ga maar weer...


Want het kroost moet ook verder...

Ik moet wel uitkijken waar ik ga zitten, het liefst ter hoogte van de grote sterns.
De kokmeeuwen maken teveel lawaai en vliegen laag over je heen.
En de grote sterns, je blijft kijken en genieten. Ik moet helaas verder, m'n rondje afmaken en weer naar de boot. Maar hier kom ik zeker nog eens terug.

1 oktober 2010

Een Adder en een Ooievaar


Lig ik heerlijk na een overheerlijk maaltijd lekker uit te rusten in het avondzonnetje, wordt ik belaagd door figuren op van die dunne bandjes. Ik kon nog net op tijd mijn staart intrekken anders was de eerste er zondermeer over heen gereden.
Ik dacht weg hier, komen ze achter me aan..., toen had ik natuurlijk helemaal haast. Gelukkig kon ik net op tijd de rand van de heide bereiken.





Vind u ook niet als u mij hier zo ziet vliegen dat ik uit de wereld stam van de saurissen en zo. Dat ik een nazaat ben van die grote vliegende obstakels uit lang vervlogen tijden... Ja he?



Ben ik de hele dag op jacht geweest naar heerlijke hapjes als muis, mol, kikker en paling, zie ik ondere mijn boom een 3-tal figuren staan turen. Niet alleen naar mijn koters, maar ook naar mijn eventueel terugkerende familieleden.
Wij hebben een 8-tal bomen gekraakt en die in bezit genomen om onze legsels uit te broeden. Zo'n wiel op een paal is zo ontzettend afgezaagd, een 'gekraakte' boom dat is pas modern.



Ik kan wel rondjes blijven vliegen, maar ik zie in de boom hongerige ogen.Die gaan mij meer aan het hart dan die in het rond schietende mensenogen.
Even gas terugnemen, de poten laten zakken en daar zijn we weer.
Zo en nu de kleintjes voeren, klepper de klepper!