Lig ik heerlijk na een overheerlijk maaltijd lekker uit te rusten in het avondzonnetje, wordt ik belaagd door figuren op van die dunne bandjes. Ik kon nog net op tijd mijn staart intrekken anders was de eerste er zondermeer over heen gereden.
Ik dacht weg hier, komen ze achter me aan..., toen had ik natuurlijk helemaal haast. Gelukkig kon ik net op tijd de rand van de heide bereiken.
Vind u ook niet als u mij hier zo ziet vliegen dat ik uit de wereld stam van de saurissen en zo. Dat ik een nazaat ben van die grote vliegende obstakels uit lang vervlogen tijden... Ja he?
Ben ik de hele dag op jacht geweest naar heerlijke hapjes als muis, mol, kikker en paling, zie ik ondere mijn boom een 3-tal figuren staan turen. Niet alleen naar mijn koters, maar ook naar mijn eventueel terugkerende familieleden.
Wij hebben een 8-tal bomen gekraakt en die in bezit genomen om onze legsels uit te broeden. Zo'n wiel op een paal is zo ontzettend afgezaagd, een 'gekraakte' boom dat is pas modern.
Ik kan wel rondjes blijven vliegen, maar ik zie in de boom hongerige ogen.Die gaan mij meer aan het hart dan die in het rond schietende mensenogen.
Even gas terugnemen, de poten laten zakken en daar zijn we weer.
Zo en nu de kleintjes voeren, klepper de klepper!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten