3 maart 2014

Dieren onderweg

Op mijn fietstochten door stad en land kom ik regelmatig dieren tegen in alle vormen en maten.
Neem vandaag: half januari, van enige kou is geen sprake, wel een licht regentje die de  hele dag verpest. Maar toch, wandelend over een duinpad zie ik een kleine scharrelaar op de grens van begroeiing en het pad: een egel. Ja, een egel! Niets van mij aantrekkend of van welk weertype ook, gewoon op zoek naar voedsel en/of een schuilplek voor misschien aankomende kou.
Of ik fiets een park in en vliegt niet zo ver van mij vandaan, een buizerd weg. Die zat natuurlijk lekker vanuit een boom rond te kijken en dan kom ik voorbij in een oranje veiligheidsvest. Ja, daar schrik je van.
Hier in de buurt is een weiland met een paal met een wagenwiel erop. Een aantal jaren geleden werden daar in de buurt ooievaars op een lichtmast langs een doorgaande weg gespot. Ooievaars..., men stormde het weiland in met een paal en daarop dat wagenwiel, want daar zullen ze wel naar op zoek zijn: een rustplaats. De paal heeft jaren voor 'paal' gestaan voordat de ooievaars echt op het wagenwiel zijn geland, maar toen was de paal wel een paar meter opgeschoven. Verder van de begroeiing af, verder het weiland op. Nu is het een hele bezienswaardigheid. Heb afgelopen jaar geen ooievaartjes waargenomen. Fiets er regelmatig langs.
Soms verdwaald er wel eens een vogel: in datzelfde weiland heb ik ooit 2 lepelaars gespot. Het is een weiland met veel bomen er om heen. Misschien even gerust om krachten op te doen voor de verdere tocht... Of die keer dat ik door de duinen fietste en dat op helemaal niet zoveel meters voor mij een vos het fietspad overstak. Of die vos die ik op een avond op zijn gemak zag wandelen op de rand van een woonwijk..., verbazend.
Ik wandelde niet zo lang geleden over de Bussumse heide. Ik had meer aandacht voor het pad waarop ik liep dan voor die prachtige omgeving. Toen ik weer eens rondom mij heen keek stond er op enkele tientallen meters voor mij een ree heerlijk te eten.



De ree keek op en ik bleef stokstijf staan, ze graasde verder en ik stapte een stapje voorwaarts tot ze weer opkeek


 

De ree werd onrustig doordat een ruiter te paard met een meerijder op de fiets erg luid met elkaar spraken.


Ze hield het voor gezien en ging er vandoor. Toch mooi meegenomen.

Geen opmerkingen: