Tuin: voedselbank voor vogels

Koning Winter heeft eindelijk weer eens toegeslagen. Na wat slap gedoe in de afgelopen jaren mogen we nu weer genieten van ijs op sloten, vaarten en vijvers. Ik heb vanmiddag de eerste durfals al op schaatsen bezig gezien.



We hebben een voedselbal gekregen. Deze heb ik opgehangen in de boom het dichtst bij het raam zodat wij kunnen genieten van al die vogels die de bal komen bezoeken. Onder andere deze koolmees.



Met Kerst hebben we kaasfondue gegeten, daar was nog wat van over. We hebben er balletjes van gemaakt en deze aan de vogels aangeboden. Ze zijn er gek mee, lekker kaas, lekker vet. Maar als we met teveel tegelijk van zo'n kaasbal willen smikkelen, komen er kleine verwikkelingen zoals hier. Gunnen we elkaar wat of niet...



De voedselbal(-bank) is nogal fors, dus kun je er best met z'n tweeën gebruik van maken.



He he, eindelijk een kaasbal even voor mij alleen.

Vijver ...

Op de rand van de vijver zitten 2 mezen
toen kwam een merel en die zei: "Jullie daar, wegwezen...
het is nu mijn tijd voor een heerlijk bad,
jullie hebben die tijd nu wel lang genoeg gehad."
De mezen schrokken en vlogen links en rechts weg
en twinkeleerden naar elkaar van, zeg
nemen wij dat zo maar, nee, niet dus
en kregen daarbij hulp van die ene nog levende mus.
Ze joegen samen de merel hoog in een boom
en bliezen op de rand van de vijver gezamelijk stoom
af en ze dronken en poedelden fijn,
wat kan een vogelleven toch heerlijk zijn.

En de merel..., die keek eerst toe en vloog toen heen.
Maar een uur later zag ik hem zitten, in de vijver, op een steen
heerlijk te drinken en het nam een bad
tot de merel er dik genoeg van had.
Hij ging opnieuw heen en ik zag hem die dag niet meer,
maar ik zal ze terugzien al die vogels, de vijver trekt,
er komt zeker een volgend keer.

Fietstochten: Hoek van Holland

Als het een beetje fietsweer is, zoek ik zowel in het Westland als in Midden-Delfland weggetjes die heerlijk rustig zijn. Zo heb ik een aardige fietsroute naar Hoek van Holland uitgevogeld. Hier en daar ontkom ik er niet aan om een stukje langs een provinciale weg te moeten fietsen, maar het merendeel gaat over fietspaden, tuinbouwweggetjes en zelfs een stukje bospad.


Nadat ik het dorp heb verlaten, kom ik langs de waterberging. In perioden van veel regenval zet men hier de sluis open en kan het geheel vollopen met het teveel aan water.


Het enige stukje bospad dat ik fiets ligt in het Staalduinse Bos. Dit stukje bos is in beheer bij het Zuidhollands landschap. In het bos staan nog een aantal bunkers die zeer gewild zijn bij diverse soorten vleermuizen.


Onder Hoek van Holland geen gebrek aan fietsmogelijkheden. Of het nu een knooppuntfietstocht is of een lange afstandstocht of zomaar een rondtoer,ga je gang.


En dan ben ik op de pier. Aan het begin van de pier staat een patattent. Rond deze tent schijnt de huiskraai het reuze naar zijn zin te hebben. Maar niet op de dag dat ik er was, de patattent was niet open. De huiskraai heeft wel wat weg van de bonte kraai die ik in Denemarken (fort Kopenhagen) heb gezien.



Op de pier kun je wijds om je heen kijken: strand aan de ene zijde en de Maasvlakte aan de andere zijde. En dan de monding van de Nieuwe Waterweg, altijd een genot om die grote schepen in en uit te zien varen.

De Tuin : Vreemde kostgangers

Dit is de bank waar alles omdraait in onze tuin: of we zitten er op of het wordt gebruikt door de vogels. Niet zomaar door een merel of een koolmees, nee, door voorbij vliegende en uitrustende vreemde kostgangers. Zo hebben we een paar jaar geleden 5 dagen mogen genieten van een nachtzwaluw die overdag op de zijeuning van de bank sliep en 's nachts op oorlogspad was.
Eind vorig jaar heeft een sperwer een uur lang op de achterleuning gezeten. De vogels die dagelijks van de vijver gebruikmaken hebben we 2 dagen niet gezien. Wat een impact kan een roofvogel voor zijn, maar vooral voor onze omgeving zijn.


Nog zo'n vreemde kostganger: de reiger. Ook niet alledaags, maar waarschijnlijk vaker op- bezoek dan wij denken. Overdag zijn wij aan het werk en wat gebeurd er dan allemaal niet in onze tuin. Altijd gedacht dat de kikkers opgepeuzeld werden door de katten van de buren, maar misschien toch door deze reiger. Ondanks dat er veel hoge struiken en bomen in en om de tuin staan.


Na nog een foto vonden we het welletjes. een tik op het raam en daar gaat onze ongenode gast. Met net zo'n wazige blik in zijn ogen als de foto is.

Even daarvoor werden een aantal jonge bomen door een bonte specht bezocht. Het was even druk in de tuin van de wat grotere en bijzondere vogels.

Waterberging

In het Westland zijn op diverse plaatsen plekken te vinden waar in natte tijden stukken land onder water kunnen worden gezet. Het Westland is doorsneden met vele watergangen waar de tuinders ooit in een vervlogen tijd hun fruit, groentes en bloemen via 'westlanders'  (een platbodem) naar de veiling brachten.

Nu met de klimaatverandering en met de nu vaker voorkomende zware regenbuien kan het water niet zo gemakkelijk meer weg als toen. De kassen waren een stuk kleiner en tussen de kassen lagen vele slootjes, maar ook weilanden. Tegenwoordig zijn de kassen hectares groot en de slootjes en de weilanden zijn verdwenen. Het zijn enorme oppervlakten glas en als het dan eens echt goed regent.... dan wordt een deel van het water opgevangen in waterbassins, maar het meeste komt toch wel in het oppervlaktewater terecht.

Met die achtergrond heeft men stukken land gereed gemaakt voor de opvang van overtollig water. Deze waterbergingen trekken allerhande soorten vogels aan. Ik fiets met een zekere regelmaat naar de Wollebrand om daar van al die vogels te genieten, ondermeer van de lepelaar, aalscholver, krakeend, kievit, Canadese gans, bergeend en slobeend.

Het maakt niet uit in welk jaargetijde je komt, het is er altijd genieten!

De huid van de boom (1)

Ik ben jullie nog de namen verschuldigd van de eerder geplaatste boomhuidjes. Het zijn huiden op leeftijd, minstens 80 jaar oud. Ze staan in een Belgisch bos dat na WOI is aangeplant.



                                                          Amerikaanse eik


                                                                         Berk

                                                          Tamme kastanje

De bast van de berk heeft wat weg van de bovenkant van een hand, die van de Tamme kastanje is glad en de huid van de  Amerikaanse eik is lekker ruw.

Mijn fiets

Mijn fiets is een 12 jaar oude Batavus Comanche. De fiets brengt mij overal heen waar ik naar toe trap. Behalve voor de recreatie gebruik ik de fiets ook voor mijn werk. 

Ik werk bij een groot hoveniersbedrijf in een van de grote steden in Nederland. In mijn werk zijn te veel hofjes, eenrichtingstraten, opbrekingen, bossen en parken die mij in mijn werk met een auto storen, niet met de fiets. 

Eigenlijk is het mijn 2e fiets, alle onderdelen zijn al eens vernieuwd. Ik ben echt gek op mijn fiets. Als de plaats van bestemming nog op fietsafstand ligt, ga ik echt niet met de auto. En het maakt niet uit wat voor weer het is: of de zon nu schijnt of het vriest of het regend....

Ik ben nu eenmaal een kind van zon, regen en wind!

De vijver

Wij hebben in de tuin een vijver. En deze is goed te zien via Google Earth: een klein donker vierkantje. De vijver is een welkom onderdeel in het vogelleven, de vogels komen hier water drinken of ze nemen een bad. Soms is het er erg druk. En er is altijd wel wat te zien: in de winter iets meer (meer zicht) dan in de zomer (wordt het zicht deels ontnomen door planten). Er wonen in de vijver met zekere regelmaat kikkers. Soms bruin van kleur, maar meestal groen. Ook worden er in de zomer salamanders waargenomen. In de tuin moet ook nog ergens een pad bivakeren, ik kom hem regematig tegen bij werkzaamheden.

overzicht vijver

waterlelie (Nymphea)

moerashyacint (Pontederia)

dotterbloem (Caltha)

In de vijver groeien ondermeer de volgende planten: kleine watereppe (woekeraar), waterlie paars, waterlelie wit, krabbescheer (dijt ook lekker uit), watermunt, dotterbloem, moerashyacint, iris paars, kattestaart, hoornblad fijn. En dat allemaal in dat kleine donkere vierkantje.

Dat zie je niet via Google Earth, maar wel als je er met je neus boven op staat.

De Tuin: algemeen

De tuin is een stadstuin dat niet al te groot is. De tuin zal nooit een schoonheidswedstrijd winnen en het zal nooit als voorbeeldtuin fungeren. Het is gewoon een lekker rommelig tuintje. Er staan planten die woekeren en er staan planten die blijven waar ze staan. Er wordt wel eens een plant verwijderd en er komt ook wel weer eens een plant terug. Soms wordt er een plantje tussen stoeptegels uitgepeuterd om verder in de tuin verwend te worden en er wordt wel eens een plant uitgewisseld. De vogels helpen ook volop mee om te tuin te voorzien van uitbreiding: kamperfoelie, eik, esdoorn, sleedoorn en heel veel liguster

De tuin heeft een vijver en die vijver trekt heel veel vogels aan van allerlei pluimage.

De tuin heeft een bossig karakter en daarom misschien wel die aantrekkingskracht op vreemde vogels: september 2006 heeft 5 dagen een nachtzwaluw in de tuin gekampeerd en in november 2007 heeft een sperwer de omgeving een uur lang onveilig gemaakt. Het duurde 2 dagen voordat het vogelgrut weer voldoende moed had verzameld om naar de vijver terug te keren.

De tuin heeft een pad. Enkele jaren terug werd deze jaarlijks aangevuld met houtchips, tegenwoordig met het snoeisel wat vrijkomt uit de tuin.

Herfst

Herfst

Ik wandel en zie kleuren als geel, rood, groen en bruin
Nederland is momenteel één grote herfsttuin
Struiken vol rode bessen, de bomen veelal kaal
Het najaar gaat langzaam met de zomer aan de haal.

Regen in striemen, guur de wind bij vlagen
Koude lucht zal weldra sneeuwvlokken dragen
Tamme kastanjes, walnoten, de grond bezaaid
Tonnen blad, gevallen en verwaaid.

En ik, ik wandel voort
Tot deze herfst ook tot het verleden behoort.

Hop 1

Toen wij een aantal dagen in België verbleven,logeerden wij in de buurt van Poperinge. Poperinge is bekend om de hopteelt. Bij een fietstocht rond Poperinge zie je vele landerijen waar staken staan met touwen waarlangs de rechtswindende hop groeit of gegroeid heeft. Wij kwamen net een weekend te laat voor de Hopfeesten.



Hop behoort tot de hennepfamilie en wordt als zodang ondermeer gebruikt als bestanddeel voor bier. Op de hopbellen bevinden zich de klieren die een olieachtige bittere stof afscheiden. Dit geeft de bittere smaak aan een aantal hoppige biersoorten als Amstel 1870 en Stella Artois.

Aalscholver

Aalscholvers zijn heel schichtige vogels. Zodra je te dicht in de buurt komt gaan ze er als een aalscholver van door. Hier niet zover vandaan is een waterberging (als buffer voor het moment dat het te lang en te veel regent) waar veel aalscholvers zitten. Veelal met de vleugels wijd; de aalscholver heeft ten opzichte van zijn soortgenoten geen beschermende en waterafstotende vetlaag op de veren. Dus moet de aalscholver na iedere zwempartij zijn vleugels opnieuw drogen. En zo zien we er hier een zittend op een molenwiek.

Spiegelbeeld

Ik wandel in een bos, zie een plas water en bij een beetje zon zie ik de naaste omgeving in de plas. Leuk die blaadjes op het water.

Ochtendmist

Met de komst van de herfst krijgen we niet alleen te maken met regen en wind, maar ook met mist. Dat kan een licht ochtendmistje zijn waar de zon vrij snel door heen prikt, maar het kan ook een mist zijn die ons wereldje een dag lang klein houdt.



Een vrij onschuldige ochtendmist



De ochtendmist is opgetrokken


Lekker mistig en het duurde best lang voor de zon weer scheen

De huid van een boom

Een nieuw onderdeel in mijn blog: welke bast hoort bij welke boom....

Er zijn nogal wat soorten bomen en hebben zo allemaal hun eigen 'buitenkant'. De getoonde boombast is van volwassen bomen. 
Eind oktober de uitslag.

Spinnenwebben

Met het dalen van de temperatuur wordt het voor het fotograferen van spinrag een mooie tijd. Bij een beetje ochtendmist is er veel moois te zien.

Windstil

Bij een wandeling in boswachterij Dorst, kwamen we langs een aantal oude leemputten gevuld met water. De wind was niet altijd aanwezig en dat geeft dan een mooi gezicht in het water. Vooral als er berkenbomen aan de overzijde op de oever staan.