Sint-Sixtus wandeling (2)

Wij vervolgen ons pad, na de begraafplaats wordt het pad wat zompig. We moeten goed kijken waar we onze voeten zetten zonder een uitglijder te maken. Maar eindelijk bereiken we de verharde weg en kijk, wat leuk, alles hier in de nabije omgeving heeft wel iets met de Sint-Sixtus van doen.



Terug bij de Abdij staat een bord waar de wandelroute op staat aangegeven. Verdwalen is er niet bij zo in het najaar. De hop is al geoogst en hier en daar is men ook al bezig met het kneuzen van de mais, we kunnen steeds verder kijken.



We lopen door het bos naast de Abdij en komen tenslotte weer in de buurt van ons onderkomen. We lopen het bos uit en na een eindje kijk ik even achterom, wat staat ons daar vanuit de bosrand te beloeren, wat is dat, het lijkt wel een beest...



Ik wandel een stukje terug..., gelukkig het is maar een boomstronk. Dat was wel even schrikken.



Zo, de wandeling zit erop. Het is een afwisselende wandeling en verveeld niet. Trap op en lekker bijkomen met een kop thee met iets lekkers erbij.



En de volgende keer iets beter opletten wanneer er bier te bestellen is bij de Sint-Sixtus abdij, we willen een keer proeven hoe hun bier smaakt.

Asperen (3)

Na een wandeling over voornamelijk verharde paden of goed te lopen zandpaden, gaan we nu de baggerpaden op. Wij trekken het zompige land in van riet, ruigte en water. Het pad wordt gaande weg modderig en wij moeten oppassen waar we onze voeten zetten om niet uit te glijden.


we stappen vol goede moed de 'Nieuwe Zuider Lingedijk' wandelroute tegemoet. Honden zijn niet toegestaan...


einde van de ruigte, riet en water. Nog steeds zijn honden niet toegestaan (kleine lettertjes), maar heeft men hier een handreiking gedaan naar de hondenliefhebbers. Waarom met zo'n groot bord...


is dit niet heerlijk wandelen, een vlonder tussen riet en ruigte


het was was niet te bezoeken, een groot bord gaf iets aan van restaureren


Asperen, een plaatje niet...

Deze wandeling is er een voor alle seizoenen:
winter (rijp en sneeuw), lente (bloeiende gele lissen), zomer (zinderende hitte) en herfst (veranderende kleuren).
Wij komen terug!

Asperen (2)

Tijdens de wandeling rond Asperen komen we verschillende dieren tegen. Buiten de fazant van deel 1 hebben we ook nog ontmoetingen met:

de wandeling gaat over een dijkje tussen een plas en een weiland. Op dat weiland bevinden zich enkele honderden grauwe en canadese gansen. Toen wij er aan kwamen wandelen bleven ze niet rustig zitten, nee..., de ene na de andere gans ging op de vleugels


links en rechts vliegen allerlei groepen gansen voorbij en over. Zo ook dit groepje canadesen...

lopend over een pad langs het Fort kwamen we deze bunker met vul-maar-in tegen

het is dat ik iets in mijn ooghoek zag bewegen anders had ik deze pad hoogstwaarschijnlijk geplet



'Pas op voor de kat' zou ik zeggen

En dat waren dan de dieren van deze wandeling. De show zat goed in elkaar, zo zat men stil of vloog of ploeterde. Goed gedaan beesten!

Asperen (1)

Een wandeling in het Groene Hart dit keer en wel rond Asperen, bekend van Fort Asperen. Het is een wandeling over glibberige kleidijkjes, fietspaden en stukjes rijweg en omdat het net geregend heeft lopen onze zolen al snel vol klei, dat beloofd wat.
De wandeling start bij het gemeentehuis en al snel wandelen we langs de Linge met zicht op Leerdam.

stelen...


deze teeltwijze heb ik bij peren nog niet gezien


'dan ben je lekker aan het struinen, wordt je bespied. Wil je wel wegduiken, maar waar doe je dat... Ik maak mij maar zo klein mogelijk, dan zien ze me niet.'


zowaar een café onderweg, maar wel een die kleiner is dan 75 m2 en die bemand wordt door 1 persoon...


populierenstammen blijven bekoren, blijven markant.

En we wandelen verder; we krijgen nog verschrikte gansen en heerlijke ruigte om door te modderen.

De Sint-Sixtus wandeling (1)

We gaan dit keer een mooie wandeling maken in de Westhoek van België. Het is de Sint-Sixtus wandeling, 7,1 km. lang en voert ons over zandpaden, door bos en langs een begraafplaats uit WO1.

De Sint-Sixtus wandeling start bij de Sint-Sixtusabdij. Hier brouwen ze heerlijk trappistenbier. Deze kun je bestellen maar dan alleen via de telefoon, geen email dus. De hoeveelheden zijn klein, de vraag groot.


Deze periode (begin oktober) is niet echt geschikt om deze wandeling te maken want het uitzicht wordt in den beginne vooral beheerst door mais.


Aan de rand van een bos ligt een begraafplaats uit de Eerste Wereldoorlog. Deze begraafplaats is een stille getuige van de tol die deze oorlog in deze streek eiste.

Verpleegster aan het front

Een dagpauwoog, vredig op bloemen die voor een grafzerk staan.

We verlaten de begraafplaats en wandelen verder...

Grote stern

Eindelijk weer op Ameland, ik heb de pont verlaten en fiets onder de dijk langs richting Hollum. Mooie vergezichten maken mijn tocht een eitje. Op het wad zie ik eidereenden, bergeenden en scholeksters en hoor veel vogelgeluiden boven mijn hoofd.
Ik fiets verder, langs het reddingsbootstation van Ballum en als ik mijn oren spits hoor ik in de verte al het gekrijs van meeuwen. Het gekrijs wordt luider en luider en dan ben ik er: een stuk begroeid strand vol kokmeeuwen en grote sterns.


Heerlijk zo'n bad, moet ik meer doen...


Maar ik heb niet zoveel tijd...


Dus ik ga maar weer...


Want het kroost moet ook verder...

Ik moet wel uitkijken waar ik ga zitten, het liefst ter hoogte van de grote sterns.
De kokmeeuwen maken teveel lawaai en vliegen laag over je heen.
En de grote sterns, je blijft kijken en genieten. Ik moet helaas verder, m'n rondje afmaken en weer naar de boot. Maar hier kom ik zeker nog eens terug.

Een Adder en een Ooievaar

Lig ik heerlijk na een overheerlijk maaltijd lekker uit te rusten in het avondzonnetje, wordt ik belaagd door figuren op van die dunne bandjes. Ik kon nog net op tijd mijn staart intrekken anders was de eerste er zondermeer over heen gereden.
Ik dacht weg hier, komen ze achter me aan..., toen had ik natuurlijk helemaal haast. Gelukkig kon ik net op tijd de rand van de heide bereiken.





Vind u ook niet als u mij hier zo ziet vliegen dat ik uit de wereld stam van de saurissen en zo. Dat ik een nazaat ben van die grote vliegende obstakels uit lang vervlogen tijden... Ja he?



Ben ik de hele dag op jacht geweest naar heerlijke hapjes als muis, mol, kikker en paling, zie ik ondere mijn boom een 3-tal figuren staan turen. Niet alleen naar mijn koters, maar ook naar mijn eventueel terugkerende familieleden.
Wij hebben een 8-tal bomen gekraakt en die in bezit genomen om onze legsels uit te broeden. Zo'n wiel op een paal is zo ontzettend afgezaagd, een 'gekraakte' boom dat is pas modern.



Ik kan wel rondjes blijven vliegen, maar ik zie in de boom hongerige ogen.Die gaan mij meer aan het hart dan die in het rond schietende mensenogen.
Even gas terugnemen, de poten laten zakken en daar zijn we weer.
Zo en nu de kleintjes voeren, klepper de klepper!

Zonsondergang Ameland

Heerlijk met vakantie weer eens op Ameland geweest, zo'n eiland waar je zo ver kunt wegkijken. Waar je blik niet wordt gevangen door een irritante torenflat, een lelijk hoog kantoor, draderige elektriciteitsmasten en meer van dat storend spul.
Nee, gewoon ver wegkijken naar wolken en golven en vogels en tegen de tijd dat de zon gaat slapen, een lekkere zonsondergang:










Welterusten zon, je hebt het verdiend.
Je hebt ons vandaag weer bruin laten braden, op een terrasje iets lekker laten drinken, onder een parasol in de schaduw laten zitten of in die verkoelende zeewind een rondje laten fietsen.... Je was fantastisch!

Patagonië

Pech


Een stille Patagonische onverharde weg
Er staat een auto met pech
Een stofwolk, niet te zien in dit desolate land
Wie hier met pech staat moet wachten met zijn volle verstand.

Hij kijkt wat vertwijfeld om zich heen
Ziet steppegras, een enkele struik, maar een boom, hij ziet er geen
Wel een vos met een trofee in zijn muil
Andere dieren houden zich voor de wind en de vos schuil.

Maar als dan aan de einder eindelijk een stofwolk verschijnt
En de zon langzaam achter ver gelegen bergen verdwijnt
Toont zich een glimlach op zijn door wind gehardde gezicht
Hulp, er kan toch nog werk worden verricht.

De stofwolk nadert en nadert en stopt
Het is een 4x4, vol met rugzakken gepropt
Men overlegd, gebaard en kijkt
Dan gaat men aan het werk, tot een oplossing is bereikt.

Na enige tijd verlaat de pechvogel dit lege en zeer winderige land
Tot hij weer elders langs een andere weg strand
En zoekend de einder aftuurd naar opwaaiend zand
Van een voertuig op weg naar waar hij is gestrand!

2003


Bovenstaand gedicht heb ik geschreven naar aanleiding van een reis naar Patagonië. Een deel van die reis heeft diepe indruk op mij gemaakt, vooral die onmetelijke grasvelden waar schapen de boventoon voeren en waar je hier en daar een verdwaalde nederzetting van een schapenboer tegenkomt.
Bij zo'n boer hebben we een blik mogen werpen op zijn bestaan aldaar. Toen wij aankwamen was men volop bezig met het schapen scheren. Dat gaat in een hoog tempo en er wordt beslist niet zachtzinnig met de schapen omgegaan.
Na de rondgang werden we getrakteerd op geroosterd lamsvlees, dat smaakte fantastisch!

De Kluut!

Ik stel mij even aan u voor: mijn naam is kluut, geen naam eigenlijk, maar er is ooit iemand geweest die deze naam aan mij heeft toebedacht. Ik vind mijzelf best wel een statige vogel: ik sta hoog op mijn poten, heb een mooie gebogen snavel en sta er heel zwart wit op.
Ik hou van lekker eten. Mijn restaurant is de Waddenzee en het liefst eet ik bij laag water, dan is er eten in overvloed. In geen geval ben ik kieskeurig, ik vermaak mij prima met die overheerlijke zandpieren die ik met mijn snavel uit het zand peur. Vaak zit er nog wat modder aan, dan schud ik deze met mijn snavel heen en weer door het zoute water tot het meeste zand er af is en dan pas verorber ik mijn pier. Wat een delicatesse!



Het is natuuurlijk niet zo dat ik de eerste de beste te grazen neem, nee, ik kijk en tuur en als de pier dik en rijp genoeg is 'snavel' ik toe.



Hier heb ik een mooie dikke gevonden en sta op het punt toe te happen.



En dat doe ik het liefst met mijn conculega's. Ook zij houden van dit restaurant bij laag water.



Bijvoorbeeld mijn vriend de tureluur.



En mijn goede vriend de scholekster; wij eten allemaal uit dezelfde ruif en wij hebben het goed. Wat eet u uit ons restaurant....

Ooievaar (landing)

De ooievaar is gelijk een vliegtuig, alles wat een vliegtuig doet, doet de ooievaar ook met dat verschil dat de ooievaar geruisloos vliegt.


"Passagiers, kijk nu nog even door het raampje naar buiten en vooral naar beneden. Ziet u hoe klein de autootjes zijn, hoe nietig de mensjes en kijk vooral eens naar die fantastische zonsondergang links van u. Dat is even genieten..."


"Zoals u ziet zitten we nu een stuk lager, onder u is alles wat groter geworden. We dalen lekker snel en als het goed is moet u dat merken aan uw oren. Zitten ze al een beetje dicht... Mooi, dan is het nu tijd om het snoepje dat voor het vertrek is uitgedeeld in uw mond te stoppen en er lekker op te sabbelen. Komt alles goed."


"Trek de riemen nog maar eens goed aan want we gaan een vrij scherpe bocht naar rechts maken. Voor de mensen die rechts zitten is het een mooie belevenis om nu naar buiten te kijken; de mensen die links zitten kunnen maar beter even hun ogen dicht doen voor het geval u denkt in een achtbaan te zitten."


"Landingsbaan weiland is vrij van obstakels waardoor de vliegtoren ons groen gras heeft gegeven om te landen."


"Bedankt mensen, bedankt, zoveel applaus verdienen wij niet. Vergeet u uw bagage niet mee te nemen en wij zien u graag een volgend keer weer terug in ons vliegtuig. Goede reis!"

Sperwer (van dichtbij)

Allemaggies, wat ik nu heb meegemaakt: rechtstreeks vanuit mijn luie stoel vrij zicht op een sperwer met prooi. Zittend op ca. 3 meter van mij vandaan op de schutting van het terras.
De prooi was in eerste instantie grijs en geveerd, maar allengs vlogen de veertjes in het rond en werd het grijs steeds meer rood.
Twintig minuten heeft deze show geduurd en toen vond de sperwer het welletjes.
Van zo dichtbij, hoe vaak komt dat voor... Maar ik ben in ieder geval heel wat bijzondere foto's rijker:








Gewoon te mooi om waar te zijn. Fantastich!